بیماری‌های قلبی گروهی از بیماری‌ها هستند که باعث اختلال در سیستم گردش خون بدن می‌شوند. این دسته از بیماری‌ها بر قلب و عروق خونی که به مغز و سایر قسمت‌های بدن خون می‌رسانند تأثیر می‌گذارند. هر اختلال در عملکرد صحیح قلبی عروقی منجر به نارسایی مغز یا حتی کلیه می‌شود. گاهی اوقات دلایل ژنتیکی، عدم کنترل و پیشگیری یا سایر بیماری‌ها باعث ایجاد این شرایط می‌شود که نیاز به دارو درمان بیماری قلبی دارد. اگر حمله قلبی داشته باشید، ممکن است دارویی برای شما تجویز شود که تا آخر عمر نیاز به مصرف آن داشته باشید.
ترکیبات زیادی از دارو درمان بیماری قلبی وجود دارد و پزشک متخصص قلب بر اساس شرایط شما تصمیم می‌گیرد که کدام ترکیب از داروها برای شما مناسب است. در این مقاله به معرفی مختصر برخی از انواع رایج دارو درمان بیماری قلبی می‌پردازیم.
بسیاری از داروهای مختلف برای درمان بیماری قلبی استفاده می‌شوند. معمولاً هدف آنها کاهش فشارخون یا گشاد کردن عروق شماست. برخی از داروهای قلبی دارای عوارض جانبی هستند، بنابراین یافتن داروهایی که برای شما مناسب است ممکن است مدتی طول بکشد. یک پزشک عمومی یا متخصص در مورد گزینه‌های مختلف موجود باتوجه به شرایط و آزمایش‌ها با شما صحبت خواهد کرد. همچنین توجه به این نکته ضروری است که درمان را نباید به طور ناگهانی و بدون توصیه پزشک قطع کرد؛ زیرا این خطر وجود دارد که علائم شما را بدتر کند. انواع اصلی دارو درمان بیماری قلبی به شرح زیر هستند:
رقیق‌کننده‌های خون نوعی دارو درمان بیماری قلبی هستند که می‌توانند با رقیق کردن خون و جلوگیری از لخته شدن آن، خطر حمله قلبی را کاهش دهند.
داروهای رایج رقیق‌کننده خون عبارت‌اند از:
اگر کلسترول بالا دارید، ممکن است دارو درمان بیماری قلبی از نوع کاهش دهنده کلسترول و ضد چربی به نام استاتین تجویز شود که مثالهای آن عبارت‌اند از:
استاتین‌ها با جلوگیری از تشکیل کلسترول و افزایش تعداد گیرنده‌های لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) در کبد عمل میکنند.
این به حذف کلسترول LDL از خون شما کمک می‌کند که احتمال حمله قلبی را کاهش میدهد. همه استاتین‌ها برای همه مناسب نیستند، بنابراین ممکن است لازم باشد به تجویز پزشک چندین نوع مختلف را امتحان کنید تا زمانی که یکی مناسب را پیدا کنید.
دارو درمان بیماری قلبی مسدودکننده بتا، از جمله آتنولول، بیسوپرولول، متوپرولول و نبیولول، اغلب برای پیشگیری از آنژین و درمان فشارخون بالا استفاده می‌شوند. آنها با مسدودکردن اثرات یک هورمون خاص در بدن کار میکنند که ضربان قلب شما را کند کرده و جریان خون را بهبود می‌بخشند. از دلایل مصرف آنها می‌توان به کاهش فشار خون، برای درمان آریتمی (ضربان نامنظم قلب) و آنژین و نیز جلوگیری از حمله قلبی در افرادی که سابقه حمله قلبی دارند اشاره کرد.
از نیترات‌ها برای گشاد کردن رگ‌های خونی استفاده می‌شود. پزشکان گاهی اوقات از دارو درمان بیماری قلبی از نوع نیترات به‌عنوان گشادکننده عروق یاد میکنند. آنها در اشکال مختلفی از جمله قرص، اسپری و چسب‌های پوستی مانند گلیسریل تری نیترات و ایزوسورباید مونونیترات موجود هستند. نیترات‌ها با شل کردن رگ‌های خونی کار میکنند و اجازه می‌دهند خون بیشتری از آنها عبور کند. این کار فشار خون شما را کاهش میدهد و هرگونه درد قلبی را تسکین میدهد. نیترات‌ها می‌توانند عوارض جانبی خفیفی از جمله سردرد، سرگیجه و برافروختگی پوست داشته باشند.
مسدود کننده‌های کانال کلسیم دسته دیگری از انواع دارو درمان بیماری قلبی هستند که با شل کردن ماهیچه‌هایی که دیواره رگ‌های شما را تشکیل می‌دهند، فشار خون را کاهش می‌دهند. این باعث می‌شود که رگ‌ها بازتر شوند و فشار خون شما کاهش یابد. به‌عنوان‌مثال می‌توان به آملودیپین، وراپامیل و دیلتیازم اشاره کرد.
همچنین از داروی آملودیپین+ آتورواستاتین ترکیبی از دو دارو است: آملودیپین و آتورواستاتین. آملودیپین یک مسدود کننده کانال کلسیم است و برای درمان فشار خون بالا یا برای جلوگیری از درد قفسه سینه (آنژین صدری) استفاده می‌شود. این دارو رگ‌های خونی را شل می‌کند که جریان خون را تقویت می‌کند و نیازی به کار بیشتر قلب را از بین می‌برد. آتورواستاتین نیز همراه با یک رژیم غذایی سالم برای کمک به کاهش کلسترول و چربی‌های بد تری گلیسیرید و غیره و افزایش کلسترول خوب در خون استفاده می‌شود. عوارض جانبی مسدودکننده‌های کانال کلسیم عموما شامل سردرد و برافروختگی صورت است، اما این عوارض خفیف هستند و معمولاً با گذشت زمان کاهش می‌یابند.
گاهی اوقات به‌عنوان قرص‌های آب شناخته می‌شود، دیورتیک‌ها با دفع آب و نمک اضافی از بدن از طریق ادرار عمل میکنند.
مهارکننده‌های ACE معمولاً برای درمان فشار خون بالا استفاده می‌شوند. به‌عنوان‌مثال می‌توان به رامیپریل و لیزینوپریل اشاره کرد. آنها فعالیت هورمونی به نام آنژیوتانسین -2 را که باعث باریک شدن رگ‌های خونی می‌شود، مسدود میکنند. مهارکننده‌های ACE علاوه بر توقف کار سخت قلب، جریان خون را در بدن بهبود می‌بخشند. فشار خون شما در حین مصرف مهارکننده‌های ACE کنترل می‌شود و برای بررسی درست کارکرد کلیه‌ها به آزمایش خون منظم نیاز است. کمتر از 1 نفر از هر 100 نفر در اثر مصرف مهارکننده‌های ACE دچار مشکل در خون‌رسانی به کلیه‌ها (تنگی کلیه) می‌شوند. عوارض جانبی مهارکننده‌های ACE می‌تواند شامل سرفه خشک و سرگیجه باشد.
مسدود کننده‌های گیرنده آنژیوتانسین-2 (ARBs) به روشی مشابه مهارکننده‌های ACE عمل میکنند. آنها برای کاهش فشار خون شما با مسدودکردن آنژیوتانسین -2 عمل میکنند. سرگیجه خفیف معمولاً تنها عارضه جانبی این دسته دارو درمان بیماری قلبی است. آنها اغلب به‌عنوان جایگزینی برای مهارکننده‌های ACE تجویز می‌شوند، زیرا باعث سرفه خشک نمی‌شوند.
در این مقاله به انواع دارو درمان بیماری قلبی اشاره کردیم و کاربرد و عوارض جانبی احتمالی هرکدام را اجمالاً شرح دادیم. بدیهی است که تشخیص بهترین و مناسبترین آنها بایستی تحت نظر پزشک متخصص انجام گیرد. مرجع اطلاعات سلامت و دارویی داروبین اطلاعات کاربردی مربوط به انواع داروها را دسته‌بندی و ارائه میدهد تا ارتباطات سلامت را بهبود بخشیده و اطلاعات بهروزرسانی شده پزشکی و دارویی را به صورت طبقهبندی شده برای عموم جامعه ارائه میدهد.