به گزارش اخبار جدید به نقل از دنیای اقتصاد: صبح تا شب همه ژورنالیست‌ها و کارشناسان مملکت از کاستی‌های اسفبار و حیرت‌انگیز سخت‌افزاری در فوتبال ایران سخن می‌گویند، اما کسی عین خیالش هم نیست.
مشکل زمانی بالا می‌گیرد که نیمار برزیلی چمن ورزشگاه آزادی را مسخره می‌کند یا آن افتضاح در بازی رفت پرسپولیس و النصر پیش می‌آید.
اصلا چرا راه دور برویم؟ همین هفته گذشته سرمربی تیم ملی هنگ‌کنگ در اعتراض به زمین چمنی که پیش از بازی با تیم ملی ایران در اختیار آنها قرار داده شده بود، گفت: «من چهل سال است که در فوتبال هستم و به عمرم چنین چمنی ندیدم. ما از کشوری می‌آییم که در رنکینگ فیفا روی پله صدوپنجاهم قرار دارد، اما ایران جزو ۳۰کشور برتر فیفا به شمار می‌رود و چنین شرایطی برای آن زشت است.»
عین همین داستان را در مورد VAR هم داریم. هر چه مردم خودمان می‌گویند که فقدان سیستم کمک‌داور ویدئویی در ایران نشان از یک پس‌افتادگی بزرگ و قبیح دارد، مطلقا کسی توجه نمی‌کند. بعد کار می‌رسد به جایی که یکی مثل اوزونیدیس، سرمربی گل‌گهر در نشست خبری این هفته تیمش از کوره در می‌رود و حرف‌هایی می‌زند که حقیقتا برای مسوولان ما باید باعث خجالت باشد.