در چند روز اخیر، فساد گسترده و بی سابقه موسوم به چای دبش، جنجال زیادی در کشور بپا کرده است. فسادی که همچنان ابعاد مختلفی از آن شفاف نیست و گمانه زنی های مختلفی درباره پشت پرده های آن مطرح می شود.
به گزارش اخبار جدید به نقل از اقتصادسنج, در چند روز اخیر، فساد گسترده و بی سابقه موسوم به چای دبش، جنجال زیادی در کشور بپا کرده است. فسادی که همچنان ابعاد مختلفی از آن شفاف نیست و گمانه زنی های مختلفی درباره پشت پرده های آن مطرح می شود.
به گفته سازمان بازرسی کل کشور، «یک گروه فعال در حوزه چای، از سال ۹۸ تا ۱۴۰۱ بالغ بر ۲.۷ میلیارد دلار ارز با نرخ نیمایی برای واردات ماشین‌آلات و واردات چای دریافت و بخش بزرگی از آن را در جای دیگری هزینه کرده است.
رقم ریالی فساد رخ داده چیزی حدود ۱۴۰هزار میلیارد تومان است که از نظر ریالی، تاکنون چنین چیزی در تاریخ اقتصادی ایران سابقه نداشته است.»
اطلاعات حاکی از این است که گروه کشت و صنعت دبش، برای چای درجه یک هندی ثبت سفارش کرده، اما در عمل چای درجه دو کنیایی (یعنی همانجایی که کشت فراسرزمینی انجام می‌دهد) وارد کرده است.
اختلاف قیمت این دو نوع چای چیزی حدود ۱۲ دلار در هر کیلو بوده که در تناژ بالا اعداد سرسام‌آوری نصیب مدیران این گروه شده است. گفته می‌شود که این شرکت با حضور در بازار چای صادراتی ایران همان چای صادراتی را نیز به قیمت ۲ دلار وارد کرده و به قیمت‌های نزدیک به ۱۴ دلار فروخته است.
با در نظر گرفتن مبلغ فساد ۱۴۰ هزار میلیارد تومانی چای دبش و جمعیت ۸۵ میلیون نفری ایران، سهم هر ایرانی از این مبلغ، ۱ میلیون و ۶۴۶ هزار تومان می شود.
همچنین با مبلغ این فساد گسترده، به سه دهک اول با جمعیت ۲۴ میلیون نفری نیز ۵ میلیون و ۸۳۳ هزار تومان می رسید.
اگر جمعیت ۸.۵ میلیون نفری افراد تحت پوشش بهزیستی و کمیته امداد را نیز در نظر بگیریم، به هر کدام از این خانوارها، می توانست ۱۶ میلیون و ۴۷۰ هزار تومان اختصاص پیدا کند.
