شاید در دو سال اخیر یکی از پرتکرارترین واژه‌ها از سوی مقامات و مسئولان و در فضاهای اجتماعی و سیاسی و رسانه‌ای و فضای مجازی درباره حجاب زنان بوده است.
به گزارش اخبار جدید به نقل از اقتصادنیوز, روزنامه اعتماد نوشت:فارغ از ارزش‌گذاری درباره حجاب و ضرورت یا انکار آن برای زنان به عنوان نیمی از جمعیت جامعه، به راستی آیا تمام هم و غم مسئولان باید حجاب و عفت زنان باشد؟
آیا تا به حال صدای زنان دستفروش را شنیده‌اید؟ آیا طبق تعریف‌های سازمان بهزیستی کشور درباره زنان بی‌سرپرست، کنار زخم و دردهای آن بوده‌اید؟ تا به حال چند قانون و لایحه و برنامه برای حمایت از زنان تدوین و تصویب کرده‌اید؟ آیا موجودی به نام زنان کارآفرین را با تمام چالش‌ها و مشکلاتی که برای راه‌اندازی یک کار دارند، قبول دارید؟
بر‌اساس بررسی‌های آمار رسمی ایران، زنان خاورمیانه‌ای تنها 21 درصد نیروی فعال اقتصادی این منطقه را تشکیل می‌دهند. این آمار در ایران اسفناک‌تر است یا طبق آمار مرکز آمار ایران در تابستان 1402 جمعیت در سن کار زنان بیش از 32.2میلیون نفر بوده (در مقایسه با 32.1میلیون نفر برای مردان)، تنها 4.7میلیون نفر فعال (در مقایسه با 22میلیون برای مردان) و 3.9میلیون نفر شاغل (در مقایسه با 21میلیون برای مردان) هستند. به عبارت دیگر، بیش از 27.5میلیون زن غیرفعال هستند.
همین گزاره‌ها و عدم مشارکت زنان در اقتصاد و توسعه کشور، نداشتن تمایل به اشتغال، خلأ سیاست‌های حمایتی برای زنان، فراهم کردن بسترهای دورکاری و دیجیتالی برای زنان، خود می‌تواند خوراک سخنرانی و مسائل مهم سخنرانان در تریبون‌ها باشد.
جمعه‌ای نبوده و نیست که یک امام جمعه از تریبون نماز جماعت خود بر حجاب و عفت زنان تاکید و سخنرانی نکرده باشد آیا این انصاف و عدالت اسلامی است که تمام وجود یک زن را در پوشش او خلاصه کنیم؟
در تمام دنیا مدیران و سیاستگذاران زن زیادی وجود دارند که با تمام مشغله‌های مادری و همسری توانسته‌اند در سطح سیاست و اقتصاد و… بسیار تاثیرگذار و موفق باشند، قطعا وجود چنین زنانی به خاطر نوع نگاه حاکمان و در یک فرآیند تاریخی حاصل شده است. پس لازم است در زمانه حاضر نگاه بسیار والاتری به جایگاه زن داشته باشیم و به انعکاس چالش‌ها و خواسته‌ها و مشکلات و صدای زنان از زاویه‌ای واقعی‌تر بنگریم و سخن بگوییم.