این عنکبوت با وجود اینکه به سمی ترین گونه عنکبوتیان روی زمین تعلق دارد، ولی حالا از نیش خود در برنامه ای برای تولید پادزهر استفاده می کند
به گزارش اخبار جدید به نقل از صدآنلاین، بزرگ ترین نمونه نر یک عنکبوت تار قیفی سیدنی (سمی ترین گونه عنکبوتیان جهان) در ساحل مرکزی استرالیا، حدود ۵۰ مایلی شمال سیدنی کشف شده است.
عنکبوت های تار قیفی که به داشتن نیش های بزرگ و گزش های دردناک شان شناخته می شوند ، معمولاً بین یک تا پنج سانتی متر هستند و ماده ها اغلب بزرگ تر از نرها می شوند. تازه ترین رکورددار این گونه که بدرستی «هرکول» نامیده شده ، ۷.۹ سانتی متر است و این لقب را از «کولوسوس»، نری که سال ۲۰۱۸ یافت شد و طول آن هفت سانتیمتر بود، گرفت.
هوای مرطوب و بارانی اخیر موجب افزایش فعالیت تار قیفی ها شده که بیشتر آنها در باغ های حومه شهر یا مناطق جنگلی هستند. هرکول از طریق اهدای عمومی به پارک خزندگان استرالیا تحویل داده شد و به صدمین تار قیفی اهدایی از نوامبر تبدیل شد.
اِما تِنی، نگهبان عنکبوت در پارک می گوید: «وقتی برای اولین بار هرکول را دیدم، بدون شک فکر کردم ماده است چون بسیار بزرگ بود.
بزرگ ترین تار قیفی که تا به حال ثبت شده ، «مگااسپایدر» نام دارد، یک ماده به طول هشت سانتی متر. او را سال ۲۰۲۱ در یک ظرف تاپِروِر در پارک رها کردند.
کورین وِتزِل برای مجله اسمیتسونیان در سال ۲۰۲۱ نوشت: «عنکبوت ها نامشان را از تونل های ابریشمی قیفی شکلی که در ورودی لانه هایشان می سازند، به دست می آورند، لانه هایی که حشرات رهگذر و طعمه های دیگر را به دام می اندازد. همه عنکبوت های تار قیفی خطرناک نیستند، ولی بسیاری از آنها دندان های نیش قابل توجه و زهری سمی با اثر سریع دارند.»
از نزدیک به ۴۰ گونه تار قیفی، تنها گونه هرکول، عنکبوت تار قیفی سیدنی (Atrax robustus)، با تلفات انسانی مرتبط است. در حالی که تنها بین ۱۰ تا ۱۵ درصد گزش های تار قیفی سمی هستند، طبق گزارش سال ۲۰۲۳، تمام گونه ها باید به طور بالقوه خطرناک در نظر گرفته شوند، چون زهر به سرعت روی قربانیان اثر می گذارد. مسمومیت معمولاً در عرض نیم ساعت رخ می دهد و می تواند یک کودک کوچک را در کمتر از ۱۵ دقیقه یا یک بزرگسال را در عرض سه روز بکشد
ولی اکنون که هرکول در پارک خزندگان استرالیا است، از هیکل بزرگ خود برای نیش زدن استفاده نمی کند. از سال ۱۹۸۱، این پارک برنامه موفق سم عنکبوت را اجرا کرده است که در آن بیش از ۲۰۰۰ عنکبوت، از نوزاد تا بزرگسال، در برنامه های هفتگی نگهداری و زهرشان گرفته می شود.
سپس زهر گرفته شده در دوزهای بسیار کم ولی افزایشی به خرگوش ها تزریق می شود که به مرور زمان، آنتی بادی علیه سم تولید می کنند. دانشمندان شرکت واکسن Seqirus از خرگوش ها خون می گیرند و آن را در یک سانتریفیوژ می چرخانند تا آنتی بادی ها را جدا کنند. سپس، آنتی بادی ها به بیمارستان های سراسر استرالیا ارسال میشوند، جایی که میتوان آنها را برای هر انسانی که بیش از حد با دندان های نیش تار قیفی گزیده شده، تجویز کرد. بنا به گفته موزه استرالیا، معمولاً سالانه بین ۳۰ تا ۴۰ نفر گزیده می شوند.
تِنی می گوید برای تولید یک شیشه پادزهر بین ۱۲۰ تا ۲۰۰ زهردوشی از تار قیفی نیاز است. خوشبختانه، از زمان شروع این برنامه، هیچ مورد مرگ و میر ناشی از نیش تار قیفی در استرالیا گزارش نشده است.
با توجه به اندازه هرکول، سهم او در برنامه پادزهر بسیار بزرگ است. از آنجا که عنکبوت های تار قیفی فقط یک سال عمر می کنند، پارک به سرعت کار می کند تا اطمینان حاصل کند هرکول تأثیر فوری و ماندگاری از خود به جای می گذارد