دی ۲۹, ۱۴۰۳ ۱۳:۱۰
دانستنی ها ۱۷ تیر ۱۴۰۳ - 6 ماه پیش زمان تقریبی مطالعه: 6 دقیقه
کپی شد!
0

نگاهی به رئیس‌جمهور های مجرد تاریخ در کنار مسعود پزشکیان

پزشکیان

با انتخاب مسعود پزشکیان به عنوان نهمین رئیس جمهور منتخب ایران که یک فرد مجرد است، بد نیست نگاهی به تاریخ رئیس جمهورهای مجرد در جهان بیندازیم.

به گزارش اخبار جدید؛ در طول تاریخ، تعداد کمی از رئیس جمهورها مجرد بوده اند. این موضوع می تواند دلایل مختلفی داشته باشد، از جمله تمرکز بر کار و خدمت به کشور به جای تمرکز بر زندگی شخصی.

برخی از مشهورترین رئیس جمهورهای مجرد در تاریخ عبارتند از:

  1. جیمز بیوکنن (1857-1861) – رئیس جمهور ایالات متحده
  2. اسکار نیمایر (1956-1961) – رئیس جمهور برزیل
  3. آنتونیو سالازار (1932-1968) – نخست وزیر پرتغال
  4. کوستاس کاراماندلیس (1974-1980) – رئیس جمهور یونان
  5. مسعود پزشکیان (2024) – رئیس جمهور ایران

جیمز بیوکنن (1857-1861) – رئیس جمهور ایالات متحده

جیمز بیوکنن (1857-1861) - رئیس جمهور ایالات متحده

جیمز بیوکنن سال ۱۷۹۱ در خانواده‌ای متمکن در پنسیلوانیا به دنیا آمد. در کالج دیکنسون حقوق خواند و به وکالت مشغول شد.

بیوکنن پنج بار به نمایندگی مجلس انتخاب شد. دوره کوتاهی سفیر آمریکا در روسیه بود و پس از آن، به مدت یک دهه در سنا خدمت کرد. در دولت پرزیدنت پالک، وزیر امور خارجه و در زمان ریاست جمهوری فرانکلین پیرس، سفیر آمریکا در بریتانیا بود. سال ۱۸۵۶ دموکراتها جیمز بوکانن را به عنوان نامزد حزب برای شرکت در انتخابات ریاست جمهوری معرفی کردند.

پانزدهمین رئیس‌جمهوری آمریکا

بوکانن در شرایطی رئیس‌جمهوری آمریکا شد که کشور به سرعت به سمت تجزیه پیش می‌رفت. بوکانن ترجیح داد که واقعیت‌های سیاسی زمانه اش را بپذیرد، از همین رو برای پایان دادن به اختلافها بر سر مسئله برده داری بر نظریه قانون اساسی تکیه کرد، اما او این نکته را در نظر نگرفته بود که شمالی‌ها استدلال‌های متکی بر قانون اساسی را که به نفع جنوبی‌ها بود نمی‌پذیرند. مسئله دیگری که بوکانن به آن اشراف نداشت مسئله آرایش سیاسی احزاب در آن زمان بود که به دلیل گسترش تمایلات تجزیه طلبانه در حال تغییر بود: انشعاب در حزب دموکرات، تضعیف و نابودی حزب ویگ و تشکیل حزب جمهوریخواه از تحولات این سالها بود.


اسکار نیمایر (1956-1961) – رئیس جمهور برزیل

اسکار نیمایر (1956-1961) - رئیس جمهور برزیل

نیمایر که نام کامل او اسکار ریبرو آلمئیدا سوارس فیلو بود، سال ۱۹۰۷ میلادی در شهر ریو دو ژانیرو برزیل زاده شد. در همان شهر در سال ۱۹۳۴ از مدرسه هنرهای زیبا درجه مهندسی معماری دریافت کرد. در سال ۱۹۴۵ عضو حزب کمونیست برزیل شد. عضویت در این حزب بارها برایش دردسر آفرین بود. در دوره کودتای نظامی برزیل به دفترش حمله کردند و ناچار از زندگی در اروپا شد.نیمایر در نیمه دهه ۱۹۴۰ از شاگردان لوکوربوزیه طراح و معمار بزرگ سوئیسی بود. نیمایر انسانی مبارز و متعهد بود و در سراسر عمر کمونیستی معتقد باقی‌ماند. او یک بار در مصاحبه‌ای گفت : “همه انسانهای خوبی که در زندگی دیدم، کمونیست بودند”.


آنتونیو سالازار (1932-1968) – نخست وزیر پرتغال

آنتونیو سالازار (1932-1968) - نخست وزیر پرتغال

آنتونیو ده الیویرا سالازار (به پرتغالی: António de Oliveira Salazar) (زاده ۲۸ آوریل ۱۸۸۹درگذشته ۲۷ ژوئیه ۱۹۷۰) دیکتاتور پرتغالی که از ۱۹۳۲ تا ۱۹۶۸ نخست‌وزیر کشور پرتغال بود. سالازار در ۲۷ ژوئیه ۱۹۷۰ در سن ۸۱ سالگی درگذشت.


کوستاس کاراماندلیس (1974-1980) – رئیس جمهور یونان

کوستاس کاراماندلیس (1974-1980) - رئیس جمهور یونان

کوستاس کارامانلیس (یونانی: Κωνσταντίνος Αλεξάνδρου Καραμανλής؛ زاده ۱۴ سپتامبر ۱۹۵۶) یک سیاست‌مدار اهل یونان است.


مسعود پزشکیان (2024) – رئیس جمهور ایران

مسعود پزشکیان

مسعود پزشکیان (زادهٔ ۷ مهر ۱۳۳۳) جراح قلب، سیاستمدار و رئیس‌جمهور منتخب ایران است. او از سال ۱۳۸۷ نمایندهٔ حوزهٔ انتخابیهٔ تبریز، آذرشهر و اسکو در مجلس شورای اسلامی بوده و در دوره دهم مجلس، به‌عنوان نایب‌رئیس اول انتخاب شد. پزشکیان پیش‌تر از ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ سمت وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی را بر عهده داشت.

پزشکیان دارای فوق‌تخصص جراحی قلب از دانشگاه علوم پزشکی ایران است. او در دوران جنگ ایران و عراق، مسئول اعزام اکیپ‌های پزشکی به جبهه‌ها بود و هم‌زمان به‌عنوان رزمنده و پزشک خدمت می‌کرد. او از سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۰، وی در دورهٔ وزارت محمد فرهادی، معاون سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در کابینهٔ نخست سید محمد خاتمی بود. او سپس در کابینهٔ دوم خاتمی به‌عنوان وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی از مجلس رأی اعتماد گرفت. در دورهٔ وزارتش، او یک بار مورد استیضاح ناموفق مجلس قرار گرفت. در سال ۱۳۸۶، پزشکیان برای نخستین بار به‌عنوان نمایندهٔ آذربایجان شرقی به دورهٔ هشتم مجلس شورای اسلامی راه یافت.

پزشکیان در دور اول انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۳ با قرار گرفتن در جایگاه اول به دور دوم انتخابات راه پیدا کرد و در دور دوم توانست با کسب ۵۷٪ از آرای مأخوذه و شکست سعید جلیلی به عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شود. او در این انتخابات نمایندهٔ جبههٔ اصلاحات ایران بود و از حمایت سید محمد خاتمی و حسن روحانی، رئیس‌جمهورهای پیشین، برخوردار بود. پزشکیان پیش‌تر در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۲ شرکت کرد، اما قبل از آغاز بررسی صلاحیت‌ها به علت ثبت‌نام اکبر هاشمی رفسنجانی انصراف داد و در انتخابات ریاست‌جمهوری در سال ۱۴۰۰ توسط شورای نگهبان رد صلاحیت شد. پزشکیان احیای مذاکرات هسته‌ای ایران برای کاهش تحریم‌های ایالات متحده و رویکرد ملایم در قبال حجاب اجباری و حفظ حجاب از طریق «کار فرهنگی» را از اهداف خود برای ریاست‌جمهوری اعلام کرده است.

پزشکیان از مدافعان ولایت فقیه، خامنه‌ای و سپاه پاسداران است و شک کردن به اصل ولایت فقیه و زیر سؤال بردن آن را از نظر اعتقادی جایز نمی‌داند. او اعتراضات آبان ۱۳۹۸ و خیزش ۱۴۰۱ ایران را محکوم کرد و آن‌ها را به سود «منافقان و دشمنان ایران» دانست، هرچند انتقاداتی دربارهٔ «مدیریت» اعتراضات توسط دولت مطرح کرد.


این افراد با تمرکز بر کار و خدمت به کشور خود، توانستند دستاوردهای مهمی را در دوران ریاست جمهوری خود به ثبت برسانند. اگرچه زندگی شخصی آنها ممکن است برای برخی متفاوت به نظر برسد، اما این موضوع هرگز مانع از انجام وظایف آنها نشده است.

در مجموع، با مدیریت صحیح این چالش ها و تلاش برای ارتباط نزدیک با مردم، یک رئیس جمهور مجرد می تواند به خوبی به وظایف خود عمل کند و اعتماد عمومی را جلب کند. مهم است که پزشکیان بر شایستگی، تعهد و درک خود از مسائل مردم تأکید کند.

مطالب مرتبط
نظرات

دیدگاهتان را بنویسید!

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *