براساس جدیدترین گزارش مرکز آمار ایران از جزئیات هزینه-درآمد خانوارهای شهری کشور، سهم مسکن از کل هزینههای خانوارهای شهری کشور در سال ۱۴۰۲ درحالی بهطور میانگین در کشور ۴۲.۴ درصد بوده که این میزان در استان تهران با سهم ۵۵.۸ درصد، در رتبه اول قرار گرفته است.
روزنامه فرهیختگان نوشت: استان البرز با سهم ۴۴.۷ درصدی، با اختلاف بسیار زیاد دوم است. فارس با ۴۴.۲ درصد سوم و گیلان و همدان به ترتیب با ۴۲.۴ و ۴۰.۵ درصد چهارم و پنجم هستند. اصفهان با ۳۸.۹ درصد و قزوین با ۳۸.۶ درصد در رتبههای ششم و هفتم قرار داشته و پس از آنها، آذربایجان غربی، خراسان رضوی، مازندران، زنجان و یزد قرار دارند که سهم مسکن در این استانها از کل هزینههای خانوار شهری بین ۳۵ تا ۳۷ درصد بوده است.
این آمارها نشان میدهد استانهای بوشهر با ۲۰.۸ درصد، چهارمحالوبختیاری با ۲۴.۵، خراسان جنوبی با ۲۵.۴، خوزستان با ۲۵.۸، خراسان شمالی با ۲۵.۹، کهگیلویهو بویراحمد با ۲۶، مرکزی با ۲۸.۷، لرستان با ۲۹.۳، کرمانشاه با ۲۹.۶ و ایلام با ۲۹.۸ درصد؛ به ترتیب ۱۰ استانیاند که سهم مسکن در آنها کمتر از سایر استانها بوده و همچنین در این استانها سهم مسکن از هزینههای خانوار زیر ۳۰ درصد و کمتر از نرخ فقر مسکن یا نرخ استطاعت مسکن است.
نکته قابل تامل دیگر، جهش عجیبوغریب سهم مسکن از هزینههای خانوارهای شهری استان تهران است. طبق دادههای مرکز آمار ایران، در سالهای ۱۳۸۰ تا ۱۳۸۴ سهم مسکن از هزینههای خانوارهای شهری استان تهران بین ۳۴ تا ۳۵ درصد بوده است، عددی که در سالهای ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۲ به ۴۷ تا ۴۸ درصد میرسد، اما در سالهای ۱۳۹۳ تا ۱۳۹۶ کاهش جزئی داشته و به حول و حوش ۴۴ درصد کاهش مییابد.
این عدد در سالهای اخیر با جهشهای شدید قیمت مسکن، عدد ۵۰ درصدی را در سالهای