معنای بازگشت ترامپ برای خاورمیانه

تصمیم به رای ندادن به کسی که عمیقاً در اقدامات اسرائیل شریک است، مثل کامالا هریس، باید مورد احترام قرار گیرد. اما نمی‌توان در مورد معنای بازگشت ترامپ برای خاورمیانه ساده لوح بود.

به گزارش اخبار جدید به نقل از اکوایران، برای هر کسی در آمریکا که هر گونه ارتباطی با خاورمیانه دارد، انتخاب بین دونالد ترامپ – مردی که ویزا را برای مردم تعدادی از کشورهای مسلمان ممنوع کرده بود، به طور گسترده به عنوان یک فاشیست شناخته می‌شود و آخرین بار که در انتخابات شکست خورد سعی کرد یک کودتا به راه بیاندازد – و کامالا هریس – معاون رئیس جمهور دولتی که بر مشارکت کامل ایالات متحده در جنگ اسرائیل در غزه نظارت داشت – یک انتخاب بی‌رحمانه دشوار است.

به نوشته میدلیست آی، برای رای دهندگان در ایالت‌های نوسانی، این انتخاب حتی دشوارتر است.

برای رای‌دهندگانی که از قبل از هریس و جو بایدن به دلیل حمایت بی‌پرده و مطلقشان از جنگ اسرائیل عصبانی بودند، خودشیرینی مستمر هریس برای اسرائیل و رای‌دهندگان طرفدار اسرائیل و همزمان بیگانه‌کردن عرب‌ها و مسلمانان آمریکایی، فقط این احساسات را تشدید کرده است.

در حالی که تعداد کمی از رهبران مسلمان اخیراً از ترامپ حمایت کرده‌اند، اکثر کسانی که از رای دادن به هریس امتناع می‌ورزند، رئیس جمهور سابق را با خودشیفتگی و خودکامگی او می‌شناسند.

این هم به دلیل جنایت مرتکب شده و هم توهین هریس به کسانی که به آن جنایت اعتراض می‌کنند است که بسیاری از مردم نمی‌توانند خود را وادار کنند که گزینه «کامالا هریس» را تیک بزنند، حتی وقتی ترامپ گزینه جایگزین باشد.

بالا رفتن تنش‌ها

دلایل زیادی وجود دارد که چرا ترامپ یک خطر منحصر به فرد است: همسویی آشکار او با جریان جهانی در حال رشد راستگرایی پوپولیستی. شیطان سازی و تحریک او به خشونت علیه بسیاری از جوامع به حاشیه رانده شده؛ رویکرد بی پروا، معامله گرانه و خودخواهانه او به سیاست خارجی؛ و تمایل آشکار او برای حکومت بر ایالات متحده به عنوان یک دیکتاتور برخی از آن‌ها هستند.

اما حتی اگر بحث را به سیاست خاورمیانه محدود کنیم، نگرانی‌های جدی در مورد ترامپ وجود دارد و دلایل کمی وجود دارد که باور کنیم او در این زمینه حتی بدتر از دموکرات‌ها نخواهد بود، هر چند تصورش سخت باشد.

برخی معتقدند ترامپ از جنگ بیزار است. او مطمئناً این را می‌گوید و دوست دارد ادعا کند که جنگ‌های جدیدی را در زمان ریاستش آغاز نکرده است. اما آیا این به دلیل «خویشتن‌داری» ترامپ بود یا به دلیل حضور سایر مقامات بالغ در اتاق تصمیم‌گیری؟

واضح‌ترین استدلال نقض، ترور قاسم سلیمانی توسط ترامپ است، اقدامی که ایران تصمیم گرفت برای جلوگیری از جنگ، آن را تلافی نکند. او بر افزایش شدید حملات هواپیماهای بدون سرنشین، از جمله افزایش دفعات آنها و تسهیل مقررات برای انجام آن‌ها، نظارت داشت.

ترامپ همچنین به ایجاد شرایطی کمک کرد که منجر به حمله 7 اکتبر و هر کاری شد که اسرائیل از آن زمان انجام داده است.

او این کار را با توافق ابراهیم انجام داد، تلاشی واضح برای منزوی کردن فلسطینی‌ها و از بین بردن ذره‌ای اهرم دیپلماتیک که در اختیارشان بود: عادی سازی بین اسرائیل و کشورهای عربی.

پیش از آن، ترامپ با امتناع از صدور معافیت‌های ریاست‌جمهوری که سفارت آمریکا را به جای بیت‌المقدس در تل‌آویو نگه می‌داشت و دفاتر سازمان آزادی بخش فلسطین در واشنگتن را دایر نگه می‌داشت، سابقه‌ای چندین ساله را شکست.

این باعث گسست دیپلماسی بین فلسطینی‌ها و آمریکا شد و برای فلسطینیان تایید کرد که هیچ مسیر دیپلماتیکی به سوی آزادی وجود ندارد.

هنگامی که سفارت آمریکا به طور رسمی در بیت‌المقدس افتتاح شد، ترامپ و رهبری اسرائیل در حالی جشن گرفتند که سربازان اسرائیلی به غیرنظامیان فلسطینی که در «راهپیمایی بزرگ بازگشت» در دیوار جدایی غزه جمع شده بودند، تیراندازی کردند.

ترامپ با انتقال سفارت، تمام بیت‌المقدس را به عنوان پایتخت اسرائیل به رسمیت شناخت و عملاً ادعای اسرائیل بر کل بیت المقدس را به رسمیت شناخت. ترامپ همچنین الحاق بلندی‌های جولان توسط اسرائیل را به رسمیت شناخت.

ترامپ همچنین با تصمیمات تکانشی باعث هرج و مرج‌های عظیمی شد. او به طور یکجانبه توافق هسته‌ای ایران را لغو کرد. این توافق که حتی اعضای کابینه وی نیز تأیید کردند که کارآمد بوده است، تشدید تنش هسته‌ای را متوقف کرده و تنش منطقه‌ای را کاهش داده بود. ترامپ آن را معکوس کرد.

ترامپ به دلیل ناآگاهی خود از منطقه و تمایل به چاپلوسی، به محاصره قطر توسط عربستان سعودی چراغ سبز بسیار علنی نشان داد، که تنش‌ها را در سراسر منطقه افزایش داد.

«کار را تمام کن»

برخی می‌گویند این چیزها مربوط به گذشته بوده است.

یکی از رهبران مسلمان آمریکا در یک راهپیمایی طرفدار ترامپ در میشیگان – ایالتی کلیدی در این انتخابات و ایالتی که آرای اعراب و مسلمانان آمریکایی در آن حیاتی است – گفت: «به خصوص اکنون دوست دارم در مورد زمان حال صحبت کنم. و من نمی‌خواهم در مورد گذشته صحبت کنم».

بنابراین، دوره دوم ترامپ، با توجه به آنچه که ما می‌دانیم و خود ترامپ می‌گوید، چگونه به نظر می‌رسد؟

سیاست خارجی معمولاً توسط هیچ یک از نامزدهای ریاست جمهوری زیاد مورد بحث قرار نمی‌گیرد و مطمئناً این حوزه‌ای نیست که ترامپ در آن احساس راحتی می‌کند. اما نکاتی را گفته است که همه باید بدانیم.

در مورد غزه، شکایت او از اسرائیل در مورد نسل کشی نیست، بلکه از این است که نسل کشی بسیار کند پیش می‌رود. ترامپ گفت بایدن در تلاش است مانع [بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر اسرائیل] شود.

وی افزود: «او تلاش می‌کند [نتانیاهو] را عقب نگه دارد و احتمالاً باید برعکس عمل کند. من خوشحالم که [نتانیاهو] تصمیم گرفت کاری را که باید انجام می‌داد انجام دهد، اما کار به خوبی پیش می‌رود.»

در اوایل سال جاری، ترامپ از اسرائیل خواست تا کار را در غزه به پایان برساند، به این معنی که باید کشتاری را که انجام داده بود، تشدید کند.

با توجه به این اظهارات، نمی‌توان تصور کرد که ترامپ حتی به فکر اعمال فشاری بر نتانیاهو باشد که ثابت شده است برای مهار او لازم است: توقف جریان تسلیحات به اسرائیل.

این یک گزاره فرضی نیست. ترامپ در تماسی که اخیرا با نتانیاهو داشت به او گفت که باید «آنچه را که باید انجام دهد» انجام دهد. به گفته لیندسی گراهام، سناتور جمهوری خواه، ترامپ «حیرت خود را از عملیات نظامی [اسرائیل] و آنچه انجام داده است ابراز کرد».

سرکوب

در حالی که اعتراضات در ایالات متحده به ویژه در دانشگاه‌ها قبلاً با خشونت دولتی مواجه شده است، ترامپ احتمالاً بسیار بدتر از این عمل خواهد کرد. او درباره استفاده از گارد ملی یا حتی ارتش علیه معترضان صحبت کرده است. بنابراین توانایی فعالان برای تأثیرگذاری بر سیاست‌ها حتی محدودتر خواهد بود.

او همچنین در مورد اخراج همه افراد غیرشهروند در صورتی که طرفدار حماس باشند صحبت کرده است. به یاد بیاوریم که حامیان اسرائیل، در سراسر طیف سیاسی، هرکسی را که به نسل کشی غزه اعتراض می‌کند، طرفدار حماس می‌دانند.

ترامپ در دوره اولش هم این ایده‌ها را داشت. او می‌خواست در جریان اعتراضات پس از قتل جورج فلوید توسط پلیس در سال 2020 از ارتش استفاده کند اما منصرف شد. او همچنین از جنگ علیه ونزوئلا و ایران صحبت کرد، اما نتوانست کارکنان ارشد خود را با خود همراه کند.

با توجه به تمایل وی به داشتن ژنرال‌هایی در اطراف خود که بدون هیچ گونه سوالی آنچه را که او می‌خواهد انجام دهند، می‌توان مطمئن بود که یکی از معیارهای اصلی برای کارکنان ترامپ در دوره دوم ریاست جمهوری، میزان اطاعت است. در دوره دوم ترامپ نرده‌های محافظ دوره قبل را نخواهیم داشت.

همه این‌ها فقط در مورد خاورمیانه است، عرصه‌ای که سیاست‌های بایدن در آن آنقدر بد بوده است که می‌توان ادعا کرد که ترامپ ممکن است بدتر از معاون بایدن نباشد.

خیلی‌ها به سادگی نمی‌توانند به کسی رای بدهند که عمیقاً در یک نسل کشی شریک است، و این انتخاب باید مورد احترام قرار گیرد. اما هیچ کس نمی‌تواند در مورد معنای بازگشت ترامپ به کاخ سفید ساده لوح باشد.