خوانندگی زنان در قالب تکخوانی، فارغ از اجرای کنسرت توسط زنان برای زنان یا همخوانی با مردان، در طول بیش از چهار دهه گذشته همواره محل مناقشه بوده است.
روزنامه هم میهن نوشت:
خوانندگی زنان در قالب تکخوانی، فارغ از اجرای کنسرت توسط زنان برای زنان یا همخوانی با مردان، در طول بیش از چهار دهه گذشته همواره محل مناقشه بوده است. مناقشهای که به مسئلهی ظاهراً لاینحل زنانی تبدیل شده است که میل، اشتیاق و استعدادشان به خوانندگی، مجالی رسمی برای بروز پیدا نمیکند.
محمدتقی فاضلمیبدی، عضو مجمع محققین و مدرسین قم:
هیچ دلیل فقهی مبنی بر حرام بودن خوانندگی زنان وجود ندارد.» به عقیده میبدی «آقایانی که این فعل را حرام میشمارند»، اشارهشان به تحریک جنسی احتمالی ایجادشده در پی انجام آن است.
«لذا خوانندگی زنان با این بهانه که صدای خواننده، صدایی زنانه است؛ صدایی زنانه که مولوی، حافظ، سعدی و… میخواند، نه بر مبنای دلیلی فقهی که بر مبنای ادعای محرک بودن و ایجاد تحریک جنسی احتمالی، حرام تشخیص داده شده است و به لحاظ فقهی دلیلی برای این حکم وجود ندارد.