معتدل‌ترین نامزدی که جبهه اصلاحات می‌توانست انتخاب کند و انتخاب کرد، مورد تائید شورای نگهبان قرار گرفت. برداشت همه ما این بود که این اتفاق با نظر مقامات ارشد کشور صورت گرفته است.
معتدل‌ترین نامزدی که جبهه اصلاحات می‌توانست انتخاب کند و انتخاب کرد، مورد تائید شورای نگهبان قرار گرفت. برداشت همه ما این بود که این اتفاق با نظر مقامات ارشد کشور صورت گرفته است. لذا این امیدواری وجود داشت که اگر این نامزد رأی بیاورد، می‌شود فکر کرد راه برای اصلاح سیاست‌ها باز شده است.
خوشبختانه آقای پزشکیان در دور اول رأی آورد و به دور دوم رفت و برای دور دوم هم ۱۰ درصد دیگر از مردم به صحنه آمدند و رأی دادند. همه باور کرده بودیم قرار است سیاست‌ها تعدیل شود.
با نگاهی که آقای پزشکیان مطرح کرد، این موضوع شکل گرفت که اگر طرف مقابل همراه است، اجازه دهید نیروی دو طرف در صحنه باشند و باهم کار کنند تا کمی از این مشکلات کاسته شود.
با چنین نگاهی ۶ ماه از عمر دولت می‌گذرد اما با کمال تاسف باید گفت این نگاه ظاهراً یک سویه بوده است. نگاهی نیست که دو طرف ماجرا به مسئله و به همکاری داشته باشند. حداقل بخش‌های قابل توجهی از طرف مقابل چنین نگاهی را ندارند.
تا زمانی که حکومت نتواند روابط بیرونی خود را فعال کند و سرمایه‌گذاری‌های بیرونی در کشور صورت نگیرد، بخشی که اعتمادش را از دست داده به سادگی اعتماد نخواهد کرد.
بنابراین از گوشه و کنار شنیده می‌شود که رئیس دولت گفته پرداخت حقوق این ماه را از فلان نهاد و دستگاه قرض گرفته‌ایم. در چنین وضعیتی امیدهایی که در انتخابات ایجاد شد تا حد قابل توجهی به محاق رفته است.
فکر می‌کردیم رفع فیلترینگ به‌راحتی انجام می‌شود اما نشد. اپلیکیشنی که شاید حدود ۵۰ میلیون نفر با انواع فیلترشکن و پروکسی از آن استفاده می‌کنند، همچنان در فیلتر است.
علاوه بر این در مورد مسائلی از قبیل FATF، که فکر می‌کردیم ملحق شدن به آن چندان سخت نباشد، کاری صورت نمی‌گیرد و داریم فرصت‌ها را از دست می‌دهیم.
ایران در حال کنار گذاشته شدن از عرصه بین‌المللی و کریدورها و ارتباطات بین‌المللی و مجامعی است که می‌تواند برای توسعه ایران نقش آفرینی کند. هنوز روابط خوبی با همسایگان نداریم.
استنباط‌ها این بود که وقتی آقای پزشکیان تائید صلاحیت می‌شود یعنی این سیاست تعدیل شده اما وقتی در اجرا همه محدودیت‌های گذشته برقرار است، احساس می‌کنید این اتفاق نیفتاده و فقط زمان خریداری شده است.
وفاق یک امر دو سویه است؛ کسی با خود نمی‌تواند وفاق داشته باشد. باید با طرف مقابل وفاق برقرار شود. شما رفتار طرف مقابل را نگاه کنید که در این ۶ ماه و از روز اول، چه بلاهایی سر همین دولت شش ماهه آوردند.
به نظر من طرف مقابل به وفاق باور ندارد، به همین منظور شروع به تخریب دولت و ناسازگاری با آقای پزشکیان و فشار بر استیضاح کردند.
یادتان هست وقتی آقای رئیسی مرحوم شد، در دولت رأی‌گیری کرده بودند که این دولت خیلی خوب بوده و تقاضا کنیم همین دولت ادامه پیدا کند. حتی به آقای پزشکیان می‌گفتند همین وزرا را انتخاب کند. یعنی نگاه پایداری عملاً این نبود که سهم بگیرد بلکه همه جایگاه‌ها را می‌خواست.
باید ببینیم آقای پزشکیان امروز همچنان معتقد است که با همراهی و همکاری جریانی که حاضر نیست به او دست بدهد می‌تواند مسائل کشور را حل کند یا باید تدبیر دیگری بیندیشد؟
آقای پزشکیان عضو هیچ گروهی نبوده و این یک واقعیت است و خلاف نمی‌گوید. او در هیچ گروهی وارد نشده و اهل کار حزبی نبوده است.
در حال حاضر مشکل ما این است که تصمیم‌گیری درباره مسائل کشور برعهده جناح‌ها نیست و رسماً اعلام می‌شود با حاکمیت است. رسماً اعلام می‌شود وزارت خارجه تصمیم‌گیر سیاست خارجی نیست.
نمی‌خواهم وارد درستی و نادرستی آن شوم. همچنین از طرف دولت نیز اعلام می‌شود تصمیم‌گیری در عرصه سیاست خارجی برعهده ما نیست، طبیعتاً با جناح دیگر هم نیست، بلکه برعهده حاکمیتی است که یک جناح در آن غلبه دارد. اگر سیاست خارجی ما اصلاح نشود و نتوانیم روابط خود با دنیا را عادی کنیم، مشکلات داخل کشور حل نمی‌شود.
جبهه اصلاحات دلش برای مملکت می‌سوزد. ناراحت است که مردم در سختی زندگی می‌کنند. همین‌که حاکمیت، عقلانیت به خرج داد و تصمیم گرفت فردی را که مقداری متمایل به این طرف است تائید کند، به معنای باز کردن یک راه تلقی می‌شود و باید از آن استقبال کرد.
رئیس دولت اصلاحات در حصر نیست بلکه با محدودیت‌هایی مواجه است. آقای پزشکیان در مورد حصر از ابتدای استقرار خود تلاش‌هایی انجام داده، گام‌هایی برداشته، مذاکراتی انجام داده و وعده‌هایی به او داده شده است اما موانعی وجود دارد.