رسانه وابسته به سپاه نوشت: «مریض» خطاب کردن دختران و زنانی که شاید به دلایل سیاسی به صورت مقطعی، یا حتی به دلایل اعتقادی و به صورت دائم، خود را ملزم به رعایت قانون در مقوله حجاب نمیدانند، بیشتر از آنکه علاجی برای ناهنجاریهای اجتماعی باشد، بر گسترش آن دامن خواهد زد.
روزنامه جوان نوشت:اکنون و در شرایطی که مواجهه افراد با مقوله حجاب، بیشتر از آنکه برخاسته از فرهنگ و علقههای اعتقادی شخصی باشد، به نمودی کژ برای ابراز عقاید سیاسی تبدیل شده ، اظهارنظرهای معوج پیرامون پوشش، بر گسترش ناهنجاریها میافزاید.
به عبارت دیگر، صحبتهای غیرکارشناسی درباره حجاب، ممکن است لجاجت سیاسی برخی افراد را افزایش دهد و نتیجتاً به افزایش ناهنجاریهای اجتماعی منجر شود. در واقع، اگر مخاطبان رسانهها و شبکههای اجتماعی، حساسیت زیادی نسبت به فردی داشته باشند که درباره حجاب صحبت میکند و اظهارنظرهایش را به عنوان ترند دنبال کنند، بیان ناروا از سوی این فرد، به طور مستقیم میتواند منجر به بیشتر شدن ناهنجاریها شود. بنابراین، باید به کارشناسان و افراد مجرب ترجیح داده شود که درباره حجاب صحبت کنند و با احترام به عرف جامعه و با رعایت اصول رسانهای، بهبود و بهبود حجاب را مدنظر قرار دهند.
«مریض» خطاب کردن دختران و زنانی که شاید به دلایل سیاسی به صورت مقطعی، یا حتی به دلایل اعتقادی و به صورت دائم، خود را ملزم به رعایت قانون در مقوله حجاب نمیدانند، بیشتر از آنکه علاجی برای ناهنجاریهای اجتماعی باشد، بر گسترش آن دامن خواهد زد.
بله، تریبونداران و سایر افرادی که اظهارنظرهایشان در رسانهها منتشر میشود، مسئولیتی در مورد حجاب دارند و باید بهبود آن را مدنظر قرار دهند. اما در شرایط کنونی، صحبت کردن درباره حجاب به صورت حساسیتزا، میتواند به دمیدن بر تنور ناهنجاریها منجر شود. علاوه بر این، افکار عمومی و حتی بخشی از اذهان جامعه، نسبت به اظهارنظرهایی که خارج از عرف هستند، حساس شدهاند و در بهترین حالت، آن را به عنوان ناصحیح فهمیده و از آن صرف نظر میکنند. تکرار این اظهارنظرها میتواند منجر به لوث شدن صحبتها درباره حجاب و بیاعتباری گویندگان این صحبتها شود. بنابراین، باید با حفظ اصول رسانهای و احترام به عرف جامعه، بهبود و بهبود حجاب را مدنظر قرار دهیم.
با دمیدن بر سوژه اختلافی حجاب در منابر و بلندگوها، به وحدت جامعه ایرانی آسیب میرسانیم. این کار با استفاده از جملات ناسازگار و اظهاراتی که توسط رسانهها منتظر ضریب دادن به آنها هستند، صورت میگیرد. در حال حاضر، سخنرانان باید برای هر جملهی خود یک پیوست رسانهای داشته باشند؛ در غیر اینصورت، بهتر است صحبت نکنند و بر ایراد سخن تمرکز کنند. حتی اگر مشاور رسانهای و پیوست رسانهای در دسترس نیست، نگاهداشتن به شبکههای اجتماعی نیز نشان میدهد که بهتر است صحبت نکردن در مورد حجاب بسیار مفیدتر و پرفایدهتر است تا صحبت کردن در مورد آن.
موضوعات متنوعی مانند گسترش روابط با همسایگان، دستاوردهای علمی، وضعیت مسکن و هزینههای مربوط به مواد غذایی مانند گرانی مرغ و گوشت، موضوعاتی هستند که برای بحث و گفتگو بهتر سازگار هستند. به جای حجاب که در شرایط کنونی به دلیل پیچیدگی موضوع، نیاز به بررسی دقیق دارد، بهتر است به موضوعات دیگری توجه کنیم. آیا میتوان فقط با سخنرانیهای غیرکارشناسی، به صورت متکلم وحده، وضعیت حجاب را بهبود بخشیم؟ تنها با اقدامات عملی حاکمیت و رویکردهای مردمی، میتوان به حل ناهنجاریهای اجتماعی، که یک دغدغه مردمی است، پرداخت. بنابراین، به جای صحبتهای یک طرفه، باید با رویکردهای مردمی و اقدامات عملی حاکمیت، به حل مسائل اجتماعی پرداخت.
رهبر معظم انقلاب پیش از این روشن بینانه تصریح کردهاند که «این مسئله [حجاب] قطعا حل خواهد شد.» فقط این اظهارنظرهای خام و حساسیت زا، حل شدن مسئله حجاب را به تأخیر میاندازد.