ایتالیا یکی از مقاصد گردشگری مورد علاقه ما است، اما مهم نیست که چقدر از آن بازدید می کنیم و آن را دوست داریم، برخی از عادات فرهنگی آن گیج کننده باقی می مانند.
مراقب باشید با خوردن بیسکوتی دندانی نشکنید.
در ایتالیا، اگر بیسکوتی یا هر یک از روابط منطقه‌ای آن را بخورید، خطر شکستن دندان یا خفه شدن در خرده‌های خاک اره مانند را دارید، اگرچه ممکن است از یک آمارتوی کمی جویدنی جان سالم به در ببرید. بسیار خوب، بسیاری از آنها برای غوطه ور شدن در قهوه یا شراب طراحی شده اند، و برای دسر، ایتالیایی ها عاقلانه میوه را ترجیح می دهند. اما بیایید: درست در آن سوی مرز، فرانسه و اتریش درس های دوست داشتنی در مورد محصولات پخته شده لذت بخش ارائه می دهند.
آیا همه ما از تماشای ایتالیایی‌های ژست‌آلود لذت نمی‌بریم؟ اما با 250 ژست قابل شناسایی مختلف، برخی از آنها با معانی متفاوت در شمال و جنوب ایتالیا، ما هرگز تفاوت های ظریف را درک نخواهیم کرد یا اینکه چرا حتی به چنین نمادسازی نیاز است. این عادت ممکن است به عنوان یک روش مخفی ارتباطی تحت مشاغل مختلف خارجی، یا راهی برای درک گویش‌گویان ایتالیایی مختلف از یکدیگر سرچشمه گرفته باشد. اما هر چه باشد، شست بالا. باشد که طول بکشد و همچنان ما را گیج کند.
خوب یا کمبودش کوچه‌های سرگردان در برخی از زیباترین شهرهایی که تاکنون ساخته شده‌اند، آماده باشید تا با سطل زباله‌های سرریز و انبوهی از کیسه‌های زباله پلاستیکی که مایعات بیرون می‌ریزند، یا اغلب توسط گربه‌ها یا شاه‌ماهی‌های تهاجمی شکافته شده‌اند، روبرو شوید. رم و ناپل قهرمان هستند. سیستم های جمع آوری ناکافی یا فاسد، اعتصابات، کمبود محل دفن زباله و ساکنان بی توجه مقصر هستند. با این حال، در محیط‌های قدیمی شهر بوهای اصیل قرن چهاردهمی را دریافت می‌کنید.
در حالی که نان های فوکاچیا به طرز اسفنجی خوشمزه ای هستند، نان های ایتالیایی متراکم، سفت هستند و در یک لحظه کهنه می شوند. یک لقمه نان هنگام جویدن و جویدن غذای شما را مختل می کند. شما می توانید از یک سیاباتا به عنوان یک سلاح قتل استفاده کنید. سپس ایتالیایی‌ها دوباره نان می‌پزند تا فت بیسکوت (“دوبار پخته”) تولید کنند، آن برش‌های خشک شده افتضاح نان تست در بسته‌بندی‌های پلاستیکی.
اگر می خواهید یک ایتالیایی را وحشت زده کنید، اندکی بعد از ناهار، آب و هوای کم عمق و تقریباً بدون موج مدیترانه را پیشنهاد دهید. این تصور قدیمی – که مدت‌ها توسط دانشمندان رد شده بود که شنا کردن با شکم پر خطرناک است، همچنان در ایتالیا زنده است و به شما هشدار داده می‌شود که گرفتگی عضلات شما را زیر گرفته تا بدون اثری غرق شوید. نگرانی در مورد مشکلات گوارشی نگران کننده نیز دلیلی است که ایتالیایی ها به ندرت غذای آماده روی سم یا هر غذایی را با عجله می خورند.
چه مشکلی دارد که قبل از شام، با لباسی زیبا، بیرون بیایید و در خیابان اصلی آشنای شهرتان بی‌هدف بالا و پایین بروید؟ این مراسم ملایم، مخصوصاً در یکشنبه‌ها رایج است، مقصدی ندارد و ظاهراً هدفی ندارد، اگرچه در واقع امکان ارتباط با جامعه و فرصتی برای رسیدن به شایعات را فراهم می‌کند. خودتان به قدم زدن و گام زدن بپیوندید. پاساژیاتا یکی از شگفت انگیزترین عادات فرهنگی جهان است: شبکه های اجتماعی بدون جنبه های منفی دیجیتال.
آیا دختران و پسران ایتالیایی به طور یکسان در مدرسه در مورد نحوه گره زدن روسری درس می گیرند؟ با توجه به روش‌های متعددی که آنها دور گردن قرار می‌گیرند، چنین فکر می‌کنید. گاهی اوقات آنها گره به پهلو دارند، به سبک مهماندار. روسری های گره زن در اطراف بند کیف دستی. نمی دانم در مورد چیست روسری‌ها نه تنها از ملزومات مد هستند، بلکه از ایتالیایی‌ها در برابر کشش‌های ترسناک محافظت می‌کنند که ظاهراً باعث سردرد و مشکلات گردن می‌شوند.
مقدار زیادی خامه شیرین برای شیرینی صبحانه در رم
چه کسی می‌داند، ایتالیایی‌ها در خانه ممکن است صبحانه‌های سالم بخورند، اما هنگام صرف غذا، کورنتی پر شده با خامه شکلاتی، ماریتوزی پر شده با خامه فرم گرفته، دونات مربا شده با مربا و کروسان‌هایی که روی آن رب بادام قرار داده شده است می‌خورند. بوفه های هتل با اسفنج ها و کیک های باشکوه وسوسه می شوند، و چه کسی می تواند مقاومت کند؟ فرنی را شکست می دهد، اما احساس می کنید که یک امپراتور منحط روم هستید و ممکن است پس از آن نیاز به پر کردن دندان داشته باشید.
پارک کردن در ایتالیا راحت نیست، مگر اینکه ماشین هوشمند داشته باشید.
این مهارتی است که باید بسیار مورد تحسین قرار گیرد، اما درک اینکه چگونه اتفاق می افتد اغلب غیرممکن است. چگونه آن ماشین‌ها (مسلماً کوچک و با آینه‌های بغل خم‌شونده) بین آن دو درخت، از مسیر پیاده‌روی به سمت بالا، یا به فضای پارکینگی به عرض یک قطعه دفن رفتند؟ چگونه ممکن است آنها تا این حد به دیوارها نزدیک باشند و در عین حال خراشیده نشده باشند؟ هر چه به سمت جنوب بروید، پارک خلاقانه باشکوه‌تر می‌شود.
اگر ایتالیایی‌ها در قهوه‌شان شیر بخورند، آن وقت صبحانه است. تنها بچه ها و بیماران بعد از ساعت 11 صبح قهوه شیری می نوشند. در غیر این صورت، در تمام طول مسیر اسپرسو است، شاید با یک ماکیاتو (لکه) شیر دلگیر. شما فکر می کنید افرادی که هم باروک و هم هنر کافه نشینی را اختراع کردند، قهوه های مفصلی مانند قهوه وین خواهند داشت. اما نه ایتالیایی ها اغلب حوصله نشستن را هم ندارند. یک لقمه و اسپرسو، مثل مصرف دارو.