مدارگرد ناسا، تونل‌های پنهان در زیر سطح ماه

حداقل پنجاه سال است که در مورد مجراهای زیر سطح ماه بحث می‌شود. تجزیه‌وتحلیل داده‌های رادار مدارگرد شناسایی ماه نشان می‌دهد که عمیق‌ترین دهانه شناسایی‌شده روی ماه زیر گودال دریای آسایش، Mare Tranquillitatis قرار دارد.

به گزارش اخبار جدید به نقل از خبر آنلاین: تیمی از دانشمندان بین‌المللی، تحت رهبری دانشگاه ترنتو، ایتالیا، نتایج پژوهشی را منتشر کرده‌اند که حاکی از کشف مهمی در ماه است. دانشمندان برای اولین بار وجود یک تونل در زیر سطح ماه را نشان دادند که به نظر می‌رسد مجرای عبور گدازه‌ای است که میلیاردها سال است خالی باقی مانده. این مطالعه تحقیقاتی در مجله Nature Astronomy منتشر شد.

در سال ۲۰۱۰، به‌عنوان بخشی از مأموریت در حال انجام LRO NASA، ابزار فرکانس رادیویی مینیاتوری (Mini-RF) داده‌هایی را به دست آورد که شامل گودالی در دریای آسایش Mare Tranquillitatis)) بود.

سال‌ها بعد، محققان این داده‌ها را با تکنیک‌های پیچیده پردازش سیگنال که اخیراً توسعه داده شده‌اند، دوباره آنالیز کردند و بازتاب‌های راداری را از ناحیه گودال کشف کردند که نشان‌دهنده غار زیرزمینی بود. این کشف احتمالاً نوعی لوله گدازه قابل‌دسترس به زیر ماه است؛ درواقع محتمل‌ترین توضیح برای مشاهدات محققان، یک لوله گدازه خالی است.

این تحقیق نشان می‌دهد که چگونه داده‌های راداری ماه را می‌توان در روش‌های جدید برای پاسخگویی به سؤالات اساسی درباره علم مورداستفاده قرارداد؛ همچنین نشان می‌دهد که چنین کشفی تا چه حد برای اکتشافات جدید حیاتی است. این مطالعه تا حد زیادی توسط آژانس فضایی ایتالیا تأمین مالی شد. همچنین محققانی از دانشگاه پادوآ و La Venta Geographic Explorations APS در آن حضور داشتند و در تحلیل‌های زمین‌شناسی و مدل‌سازی مجرای شناسایی‌شده مشارکت داشتند.

این مطالعه دارای اهمیت و نتایج علمی خوبی برای توسعه مأموریت‌ها به ماه است، جایی که محیط برای زندگی انسان، خصمانه است. دمای سطح در سمت روشن ماه می‌تواند به ۱۲۷ درجه سانتی‌گراد (۲۶۱ درجه فارنهایت) برسد، درحالی‌که دما در سمت تاریک ماه می‌تواند به -۱۷۳ درجه سانتی‌گراد (۲۷۹- درجه فارنهایت) برسد.

پرتوهای کیهانی و تشعشع خورشیدی نیز می‌توانند در سطح ماه ۱۵۰ برابر قدرتمندتر ازآنچه در زمین تجربه می‌کنیم، باشند و تهدید دائمی برخورد شهاب‌سنگ با آن نیز وجود دارد. این شرایط نیاز به یافتن مکان‌های امن برای ساخت زیرساخت‌هایی را که می‌تواند از اکتشاف پایدار پشتیبانی کند، ایجاد می‌کند. غارهایی مانند این راه‌حلی برای آن مشکل ارائه می‌دهند.