سیستم لنفاوی بدن از شبکه‌ای از عروق، گره‌ها و مجاری تشکیل شده است که مایع اضافی را جمع آوری و به گردش در می‌آورد و بخشی از سیستم ایمنی است که در صورت عفونت متورم می‌شود.
به گزارش اخبار جدید به نقل از اطلاعات آنلاین، برخلاف خون، لنف فقط در یک جهت و به سمت قلب حرکت می‌کند. مایعی که از جریان گردش خون خارج می‌شود، از طریق لنف فیلتر می‌شود، جایی که باکتری‌ها، سلول‌های غیرطبیعی و سایر مواد حذف می‌شوند.
زهکشی لنف در اطراف بدن، عملکرد صحیح آن را تضمین می‌کند. ممکن است آنچنان مورد توجه قرار نگیرد، اما عملکرد آن بسیار حیاتی است.
سیستم لنفاوی بدن از شبکه‌ای از عروق، گره‌ها و مجاری تشکیل شده است که مایع اضافی را جمع آوری و به گردش در می‌آورد.
حدود ۵۰۰ الی ۶۰۰ غده لنفاوی در سراسر بدن یافت می‌شود. سیستم لنفاوی بخشی از سیستم ایمنی است که در صورت عفونت متورم می‌شود.
مویرگ‌های لنفاوی فضاهای کوچک اطراف سلول‌ها را به سیستم لنفاوی متصل می‌کنند.
مایعاتی که در این فضاها جمع می‌شوند نمی‌توانند به رگ‌های خونی برگردند، بنابراین از طریق سیستم لنفاوی منتقل می‌شوند. در جایی که در این فرآیند اختلال ایجاد شود، تورم رخ می دهد.
همچنین سیستم لنفاوی نقش کلیدی در فرآیند گوارش دارد. وظیفه انتقال چربی، مبارزه با عفونت‌ها و حذف مایعات اضافی در روده‌ها را بر عهده دارد.
پرزها (غشاء سلولی) در روده کوچک حاوی مویرگ‌های لنفاوی کوچکی به نام لاکتال هستند که چربی‌ها و ویتامین‌های محلول در چربی را جذب می‌کنند.
لنف همچنین نقش مهمی به عنوان اولین خط دفاعی بدن در برابر عفونت دارد. از بدن در برابر میکروارگانیسم٬ها محافظت می‌کند.
پوست به عنوان یک مانع فیزیکی عمل می‌کند و از ورود بسیاری از عوامل بیماری زا به جریان خون جلوگیری می‌کند که می‌توانند علائم ایجاد کنند.
اسید معده یک سد سمی برای پاتوژن‌ها ایجاد می‌کند که راه خود را به بدن باز می‌کنند. با وجود این دفاع‌ها، پاتوژن‌ها هنوز هم می‌توانند موفق شوند وارد جریان خون شوند – جایی که سیستم لنفاوی وارد عمل می‌شود.
گلبول‌های سفید خون به نام لنفوسیت توسط سیستم لنفاوی تولید می‌شود. این سلول‌ها به عنوان سلول‌های T و سلول‌های B نیز شناخته می‌شوند.
هنگامی که لنفوسیت‌ها با ویروس‌ها، باکتری‌ها و ذرات خارجی در مایع لنفاوی تماس پیدا می‌کنند، آنتی بادی‌هایی را درست می‌کنند که برای دفاع از بدن وارد عمل می‌شوند.
غدد لنفاوی و عروق تنها انواع بافت‌های لنفاوی بدن نیستند. غده تیموس که در پشت جناغ قرار دارد، هورمون‌هایی ترشح می‌کند که برای تولید، بلوغ و تمایز سلول‌های T ضروری هستند.
همچنین پاتوژن‌های تنفسی یا بلعیده شده توسط بافت لنفاوی در لوزه‌ها فیلتر می‌شوند. لوزه‌ها لنفوسیت و آنتی بادی تولید می‌کنند.
طحال بخشی از سیستم لنفاوی متصل نیست. با این حال، این یک بافت لنفاوی است. خون را برای حذف میکروب‌ها، گلبول‌های قرمز آسیب دیده و پلاکت‌ها، فیلتر می‌کند و گلبول‌های سفید تولید می‌کند.
در حالی که مغز استخوان یک بافت لنفاوی نیست، بخشی از سیستم لنفاوی است، زیرا در اینجا لنفوسیت‌های سلول B بالغ می‌شوند.
دو دلیل برای تورم غدد لنفاوی وجود دارد. یا گره لنفاوی به عفونت شناسایی شده واکنش نشان می‌دهد یا عفونت مستقیم غدد لنفاوی وجود داشته است.
در مثال اول، هنگامی که غدد لنفاوی در تماس با مواد خارجی در بافت عفونی قرار می‌گیرند، غدد لنفاوی با تورم به این عفونت شناسایی شده واکنش نشان می‌دهند.
تورم غدد لنفاوی می‌تواند نشانه‌ای از چندین بیماری ویروسی یا باکتریایی، از جمله تب غدد، التهاب لوزه یا گلودرد استرپتوکوکی باشد.
هنگامی که انسداد در سیستم لنفاوی وجود دارد، لنف ادم – یک تورم شدید – می‌تواند ظاهر شود. این به این دلیل است که مایع غنی از پروتئین که معمولاً تخلیه می‌شود، معمولاً به دلیل آسیب‌هایی مانند آسیب‌های ورزشی، جراحی یا بیماری گیر می‌کند.
سیستم لنفاوی پمپ ندارد. به فشار، انقباض عضلانی و دریچه‌های یک طرفه برای فشار دادن مایع از طریق شبکه‌ای از عروق متکی است. با این حال، راه‌های دیگری برای حمایت از جریان لنفاوی وجود دارد.
یکی این است که اطمینان حاصل کنید که مایعات کافی، به ویژه آب می‌نوشید. آب سلول‌ها را هیدراته نگه می‌دارد و بدن را تشویق می‌کند تا مواد زائد را خارج کند.
ورزش به تحریک تخلیه لنفاوی به دلیل انقباض عضلانی کمک می‌کند. پیاده‌روی، دویدن، دوچرخه‌سواری، و همچنین انواع دیگر ورزش‌های با شدت بالا یا کم، جریان لنفاوی را تشویق می‌کند.