ٖ
عدم تصویب چنین قوانینی برای حمایت از زنان و دختران در برابر مخاطراتی که بعضا در نهاد خانواده و در جامعه برای آنها وجود دارد، منجر به این شده که پدران به جای قانون تصمیم بگیرند و رأی خود را در حق اعضای خانواده جاری و ساری کنند.
به گزارش اخبار جدید به نقل از روزنامه شرق؛ کانی عبداللهی ۱۷ساله، کشتهشده به دست پدر، عاطفه زغیبی ۱۷ساله، کشتهشده توسط پدر و برادر، خواهر و برادری ۷ و ۱۰ساله کشته و مجروح به ضرب چاقوی پدر (اسامی نامشخص)، رومینا اشرفی ۱۳ساله قتل به دست پدر، فاطمه بریهی ۱۷ساله قتل به دست همسر با رضایت پدر، آریانا لشگری ۱۶ساله قتل به دست پدر، مهیا ۱۲ساله قتل با نقشه پدر، برادر و عمو…. اینها فقط تعدادی از فرزندکشیهایی است که در پنج سال اخیر در کشور رخ دادهاند.
مونیکا نادی، حقوقدان و فعال حوزه کودک:
در جامعه ما نگاهی مردانه و روحی پدرسالارانه وجود دارد و ارادهای هم برای حل این نوع مسائل دیده نمیشود. نمایندگان مجلس که باید به کار تدوین قوانین برای حل مسئله مردم بپردازند، تحت سیطره نگاه مردانه موجود در جامعه قرار میگیرند.
اگر در ساختار کلان تصمیمگیری و سیاستگذاری ارادهای برای حل این مسائل وجود داشت، لایحه تأمین امنیت زنان تاکنون به نتیجه رسیده بود. عدم تصویب چنین قوانینی برای حمایت از زنان و دختران در برابر مخاطراتی که بعضا در نهاد خانواده و در جامعه برای آنها وجود دارد، منجر به این شده که پدران به جای قانون تصمیم بگیرند و رأی خود را در حق اعضای خانواده جاری و ساری کنند.