جهان چگونه خلق شد؟ این سوال هنوز خیلی از ما را آزار می دهد. برای چندین دهه، دانشمندان تحقیقات خود را در این زمینه منتشر کرده اند و اطلاعات جدید همچنان در حال ظهور است. راز میلیارد ساله حیات در سیاره ما چیست؟ ما به دنبال حقایق شگفت انگیز در مورد تولد زمین، از جمله این سوال، پرداختیم. نگاهی دقیق تر به چگونگی شکل گیری زمین و اطلاعات جالبی که در مورد زمین به دست می آید، می اندازیم.
مطالعات نشان داده است که زمین 4.5 میلیارد سال سن دارد. سومین سیاره نزدیک به خورشید بعد از عطارد و زهره رتبه بندی شده است. بر اساس اطلاعات امروزی، تنها سیاره دارای آب، زمین است. اگرچه آب نمک در مریخ یافت شده است، اما ناسا تایید کرده است که این آب قابل آشامیدن نیست. زمین تنها جسمی است که موجودات زنده در آن زندگی می کنند. حداقل فعلا…
جو حاوی مقدار زیادی نیتروژن است و از ما در برابر تهدید شهاب سنگ ها محافظت می کند. جنبه دیگری که آن را از سایر سیارات متمایز می کند این است که دارای پوشش گیاهی و جنگل است. از آنجایی که دمای مناسبی دارد، مهمترین نقش را در پایداری زندگی ایفا می کند.
نظریه بیگ بنگ بیان می کند که جهان با انبساط از یک نقطه منفرد شکل گرفته است. با ادامه این انبساط، هیدروژن، هلیوم و مقادیر جزئی لیتیوم پدید آمدند. زمانی که این گازها به دمای بسیار پایین رسیدند، کهکشان هایی مانند کهکشان راه شیری و آندرومدا شکل گرفتند.
اگرچه این نظریه بیگ بنگ نامیده می شود، اما رویداد اصلی گسترش است. انفجار در یک لحظه کوچک در زمان در فضا رخ نداد.
از این لحظه به بعد، جهان مانند امروز به گسترش خود ادامه می دهد. آنچه پس از انفجار بزرگ اتفاق افتاد همیشه موضوع بحث بوده است. نظریه ای که اکثر دانشمندان با آن موافق هستند به شرح زیر است:
در مرحله اولیه، جهان کاملاً گرم و متراکم بود. این جهان همگن روز به روز متورم تر می شد و کاملاً توسط کوارک-گلئون احاطه می شد. مرحله خنک کننده نیز پس از آن شروع شد.
پروتون ها و نوترون ها بلافاصله پس از انبساط به وجود آمدند. پروتون ها و پادپروتون ها که یکدیگر را از بین می برند به انرژی تبدیل می شوند. پس از تکمیل این مرحله، اکثریت قریب به اتفاق پروتون ها و نوترون ها ناپدید شدند.
1 ثانیه پس از شکل گیری جهان، الکترون ها و پوزیترون ها برهم کنش کردند. پس از کاهش دما به 1 میلیارد کلوین، هلیوم و دوتریوم تشکیل شدند. 379000 سال طول کشید تا پروتون های آزاد شده با الکترون ها کنار هم جمع شوند.
اگرچه مرحله اولیه کیهان در آزمایشات شبیه سازی شده است، اما اطلاعات روشنی در مورد ثانیه های اول وجود ندارد. از آنجایی که با داده های موجود نمی توان به چگالی بیگ بنگ دست یافت، در حال حاضر یک علامت سوال باقی مانده است.
مقدار زیادی از تعامل با تشکیل سیارات اطراف خورشید رخ داد. در یکی از حرکات عظیمی که به یکدیگر برخورد کردند، سنگ بنای زمین از خورشید جدا شد. در طول زمان با ادغام شدن با مواد دیگر شروع به گسترش کرد.
در برخورد با شهاب سنگ، زمین برخی از عناصر را در ساختار خود گنجاند. آهن و نیکل که از شهاب سنگ به ارث رسیده اند، ساختار هسته زمین را تشکیل می دهند.
ظاهر زمین در مدت کوتاهی شکل کنونی خود را به خود نگرفت. شکل گیری زمین و اقیانوس ها میلیاردها سال بعد اتفاق افتاد. گیاهان اولین قدم زندگی را با ایجاد اکسیژن و جو از طریق فتوسنتز برداشتند.
تا این مرحله، دوره های یخبندان زیادی وجود داشت، فوران های آتشفشانی عظیمی رخ داد. این رویدادهای طبیعی عامل اصلی شکل گیری زمین بودند. پرسش از چگونگی شکل گیری جهان شامل بسیاری از رویدادهای اقلیمی و طبیعی است.
زمین تنها سیاره منظومه شمسی است که فوران های آتشفشانی و زلزله را تجربه کرده است. پوسته بیرونی زمین از هم می شکند و این ذرات زمین به سمت یکدیگر حرکت می کنند. بنابراین، پوسته های زمین تازه می توانند روی زمین تشکیل شوند.
این برای چرخه کربن نیز مهم است. هنگامی که گیاهان در اقیانوس می میرند، به ته اقیانوس می افتند. پس از مدت ها، این بقایای غنی از کربن به زمین باز می گردند. با جذب کربن موجود در جو از گرم شدن بیش از حد زمین جلوگیری می کند. کربن بدون حرکات تکتونیکی قابل بازیافت نیست.
بسیاری از ما می دانیم که زمین گرد است. اگرچه هیچ اطلاعات اشتباهی وجود ندارد، اما یک نکته ظریف وجود دارد. واقعیت تازه کشف شده در نجوم مدرن این است که زمین مانند یک کره مسطح به نظر می رسد.
اگرچه شکل آن تقریبا گرد است در قطب ها صاف تر و در استوا بیرون زده تر است این به دلیل محور زمین است.
وقتی از نظر عناصر مقایسه می کنیم، 3 ماده را در پوسته زمین پیدا می کنیم. زمین حاوی 32.1٪ آهن، 30.1٪ اکسیژن، 15.1٪ سیلیکون، 13.9٪ منیزیم است. بیشتر آهن در هسته پوسته زمین یافت می شود. در جرم آب 88 درصد اکسیژن وجود دارد.
دلیل اینکه چرا جهان به رنگ آبی به تصویر کشیده می شود در واقع از این اطلاعات ناشی می شود. بقیه زمین که بیشتر از اقیانوس ها و دریاها تشکیل شده است، پوسته قاره ای نامیده می شود. در واقع فضای زندگی ما خیلی بزرگ نیست.
جو روی زمین بسیار متراکم است و در ارتفاع 50 کیلومتری از سطح زمین قرار دارد. با این حال، تا 10000 کیلومتر در فضا گسترش می یابد. جو فشار و چگالی هوا را که بالاتر و دورتر از سطح است کاهش می دهد.
اگزوسفر، بزرگترین و بیرونی ترین لایه، 10000 کیلومتر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. بنابراین آخرین لایه جو با خلاء فضا ادغام می شود.
این میدان که “مگنتوسفر” نامیده می شود، میدان مغناطیسی هزاران کیلومتری از سطح ایجاد می کند. به گفته دانشمندان، این همه در مورد هسته زمین است. بنابراین، هدایت حرارتی مورد نیاز برای ایجاد جریان الکتریکی تنظیم می شود.
مگنتوسفر از انتشار تابش باد خورشید به زمین جلوگیری می کند. این تشعشعات مضر در اطراف زمین را مسدود می کند. به راحتی می توان گفت که این منطقه از اهمیت حیاتی برخوردار است.
7. دقیقاً 23 ساعت و 56 دقیقه و 4 ثانیه طول می کشد. فضانوردان با محاسبه روز بیدریال، یعنی یک ستاره دور، به این نتیجه می رسند. خورشید 1 درجه بیشتر از ستاره های پشت سر حرکت می کند.
بنابراین، اگر چرخش زمین به دور خورشید و خودش را اضافه کنیم، ۲۴ ساعت به دست می‌آید. این تفاوت که روز خورشیدی نامیده می شود، به دلیل مدت زمانی است که ستارگان آسمان در یک نقطه ظاهر می شوند.
یک سال 365.2564 روز است. اما چطوری؟ یعنی روز کبیسه. تاریخ ها اکنون به عنوان روز می گذرد. هر 4 سال، این روزهای کبیسه مورد نیاز است. به همین دلیل هر 4 سال یک بار 1 روز به تقویم فوریه اضافه می کنیم.
همانطور که همه ما می دانیم، ماهواره زمین ماه است. این دو سیارک که نام آنها با آخرین داده ها شنیده شده است، با نام های 3753 Cruithne و 2002 AA29 شناخته می شوند. مشاهده شده است که آنها بخشی از جمعیت سیارکی هستند که به عنوان اجرام نزدیک به زمین شناخته می شوند. 3753 کروتن در برخی منابع به عنوان “دومین ماهواره زمین” نامیده می شود.
اگرچه به دور زمین نمی‌چرخد، اما مداری هماهنگ دارد. 2002 AA29 هر 95 سال یک بار به دور زمین می چرخد و به ما بسیار نزدیک است. مداری تقریبا دایره ای به اندازه 60 متر می کشد. به گفته دانشمندان، این جرم آسمانی می تواند مزیت بزرگی برای کاوش در اعماق فضا فراهم کند.
در 15 فوریه 2020، یک سیارک دیگر به قطر 3.5 متر پیدا شد. تصور می‌شود که این جرم کوچک آسمانی که با پروژه ناسا کشف شد، ممکن است یکی از ماهواره‌های زمین باشد.
مولکول های آلی و آب از گذشته در مریخ یافت شده است. اسیدهای آمینه نیز در خوشه سحابی دیده می شوند. فضانوردان تحقیقات زیادی در مورد وجود حیات در قمر مشتری اروپا و قمر تیتان زحل انجام داده اند. نکته اصلی این است که زندگی فقط روی زمین وجود دارد. ستارگان دور با ظروف رادیویی عظیم در فناوری مدرن گوش می دهند.
به این ترتیب سعی بر این است که وجود اشکال مختلف حیات در میان ستارگان بررسی شود. یافتن آثاری از حیات در سیارات مختلف همیشه موضوع گمانه زنی بوده است، اما هیچ داده روشنی وجود ندارد. زمان نشان خواهد داد، اما به اندازه کافی جالب است که زندگی در حال حاضر فقط روی زمین وجود دارد!