اگر پولدار هستید اختیار پوشش خود را دارید اما اگر پول ندارید حکومت برای پوشش شما تصمیم می‌گیرد!

روزنامه فرهیختگان نوشت: لایحه حجاب، در مورد قضاوت پوشش افراد، بین افراد ثروتمند و غیرثروتمند تفاوت قائل است. طبق این لایحه، افراد ثروتمند اختیار کامل در انتخاب پوشش خود دارند، اما افرادی که در طبقات متوسط یا پایین جامعه قرار دارند، مجبور به پذیرش محدودیت‌های پوششی دولت می‌شوند.

لایحه حجاب می‌گوید که اگر شما ثروتمند هستید، می‌توانید به طور آزادانه پوشش خود را انتخاب کنید، اما اگر مالیات کافی ندارید، دولت تصمیم‌گیری درباره پوشش شما را بر عهده می‌گیرد. روزنامه فرهیختگان در این مقاله، به بررسی آسیب‌شناسی لایحه حجاب و عفاف پرداخته و پیش‌بینی می‌کند که اجرای این قانون هدف قانونگذار را به طور کامل برآورده نمی‌کند.

به گزارش این روزنامه، متخصصان فرهنگی در کشور نشان داده‌اند که به‌طور کلی به اهمیت کار فرهنگی اعتقادی ندارند و به جای آن، راهکارهای قضایی، پلیسی و سلبی را به عنوان راه‌حل اولیه پذیرفته‌اند. در واقع، ما با یک نوع جرم‌انگاری در مورد مسئله حجاب روبه‌رو هستیم؛ یعنی در صورت ارتکاب جرم، به جای برخورد فیزیکی، اردوگاه‌های ارشاد و رفتارهای سلبی، جریمه‌های مالی بالا به عنوان عامل بازدارنده اعمال می‌شوند. اما واقعیتی که به دست می‌آید، با تصور قانونگذار متفاوت خواهد بود.

با توجه به همه نقدها و ایرادات حقوقی که حقوقدانان و نمایندگان مجلس مخالفت کردند، در این لایحه، عامل مهم و محوری تنظیم شده، اقتصاد است و ترس از به خطر افتادن وضعیت اقتصادی است. در شرایطی که مردم به طور عمده با مسائل اقتصادی و معیشتی مشغول هستند، دولت هم به دنبال ایجاد ترس در جامعه است. از نظر آسیب‌شناسی اجتماعی، تفاوتی میان نسخه اولیه لایحه حجاب و نسخه نهایی آن وجود ندارد.

روزنامه فرهیختگان ذکر کرد: لایحه حجاب اعلام کرده است که بر اساس آن، هر چه شما ثروتمندتر باشید، در امر پوشش آزادتر خواهید بود و اجازه انتخاب و اختیار در امر پوشش خواهید داشت؛ اما اگر در طبقه متوسط یا پایین جامعه قرار داشته باشید، مجبور به پذیرش محدودیت‌های پوششی حکومت خواهید بود.

• متاسفانه متولیان فرهنگ در کشور باز هم نشان دادند که اساسا اعتقادی به مقوله کار فرهنگی نداشته و رفتار قضایی، پلیسی و سلبی را به‌عنوان اولین راهکار می‌پذیرند.
•   ما با نوعی جرم‌انگاری در مساله حجاب مواجه هستیم. جرمی که در‌صورت ارتکاب، بناست به‌جای برخورد فیزیکی، گشت ارشاد و رفتارهای سلبی، جریمه‌های گزاف مادی عامل بازدارندگی ایجاد کند. اما آنچه که محقق می‌شود برخلاف تصور قانونگذار خواهد بود.
•  اتفاقی که در این لایحه رخ داده فارغ از همه ایرادات و خلأ‌های قانونی که حقوقدانان و نمایندگان مجلس مخالف با آن، مطرح کردند، روح غالب و حاکم بر این طرح اقتصاد است و عامل بازدارنده ترس از به خطر افتادن موقعیت اقتصادی. در چنین اوضاعی که غالبا مردم به نوعی درگیری‌های اقتصادی و معیشتی دارند، دولت هم دست بر همین نقطه گذاشته و از همین‌جا به دنبال ایجاد نوعی ترس در اجتماع است.
• از منظر آسیب‌های اجتماعی، هیچ تفاوتی میان طرح ابتدایی لایحه حجاب و عفاف و نسخه نهایی از آن که با تغییراتی همراه بوده وجود ندارد. روح حاکم بر لایحه حول محور مسائل مادی و اساسا توان اقتصادی تنظیم شده است. شما هر چقدر پولدار‌تر باشید، در امر پوشش آزادتر خواهید بود و در‌صورتی‌که در طبقه اقتصادی خاصی متولد شده باشید، اجازه انتخاب و اختیار برای پوشش خواهید داشت اما اگر از طبقه متوسط یا پایین جامعه باشید مجبور به پذیرش حدود پوششی حکومت هستید.
• متاسفانه این‌طور بررسی موضوع حجاب، غیر از تشدید رفتارهای دوگانه شهروندان، ایجاد و تشدید شکاف‌های اجتماعی، پیامد دیگری نخواهد داشت.