کویت، یک کشور کم جمعیت، در منطقه ای کاملاً بیابانی در خلیج فارس واقع شده است. بیش از 90 درصد این کشور را بیابان های بی آب و علف و ماسه ای فراگرفته است. سکونت در این کشور عمدتاً به نواحی ساحلی و به ویژه اطراف پایتخت آن، محدود شده است. اما اخیراً، ایده ای برای تمرکز زدایی و استفاده از قابلیت های مناطق غیرمسکونی در این کشور مطرح شده است و نتیجه آن بسیار شگفت انگیز است.
شهر آبی صباح الاحمد در کویت، یک ایده بسیار خلاقانه برای تبدیل مناطق بیابانی به شهرهای کاملاً مدرن و زیبا می باشد. ایده اصلی این است که آب دریا را به داخل مناطق بیابانی جا به جا کنند و در اطراف کانال های مصنوعی آب، شهرهایی را ایجاد کنند. در فاز اول این ایده، کانال های آبی با طراحی منظم در بیابان ایجاد شده و اطراف آنها با خانه های مسکونی پر شده است. نتیجه بسیار شگفت انگیزی بوده و شهروندان کویتی بسیار توجه کرده اند؛ زیرا حالا آنها خانه هایی با سواحل خصوصی واقع در مکانی بسیار زیبا دارند که از آپارتمان های بلند مرتبه بهتر و زیباتر هستند.